Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Created
Jul 2, 2020
Description
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Duo Reges: constructio interrete. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Featured
Featured
Category
Category 3
Tags
Tag 2
Tag 4
notion image

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ea possunt paria non esse. Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Duo Reges: constructio interrete. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis perfruatur. Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi; Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Si longus, levis; Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Sed plane dicit quod intellegit. Quis istud possit, inquit, negare? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Minime vero istorum quidem, inquit. Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires, valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes? Et quidem, inquit, vehementer errat; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.